przegłos

przegłos (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpʃɛɡwɔs], AS: [pšegu̯os], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. zmiana barwy samogłoski pod wpływem otoczenia fonetycznego zachodząca w językach indoeuropejskich; zob. też przegłos w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przegłos	przegłosy
dopełniacz	przegłosu	przegłosów
celownik	przegłosowi	przegłosom
biernik	przegłos	przegłosy
narzędnik	przegłosem	przegłosami
miejscownik	przegłosie	przegłosach
wołacz	przegłosie	przegłosy

przykłady:

(1.1) Klasyczny przykład tzw. przegłosu polskiego, czyli procesu, który zaszedł tylko w naszym języku, polegał na przejściu „e” bądź w „o", bądź w „a” przed spółgłoskami szeregu t, d, s, z, n, r, ł.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) metafonia, umlaut

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. przegłosowy, głosowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) apophony, umlaut
• bułgarski: (1.1) аблаут m
• czeski: (1.1) přehláska
• hiszpański: (1.1) apofonía ż
• ukraiński: (1.1) абла́ут m, апофоні́я ż

źródła: