prostować

prostować (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wyprostować)

(1.1) nadawać czemuś nierównemu kształt prosty

(1.2) nadawać prosty kierunek

(1.3) fiz. przekształcać ze zjawiska zmieniającego się w czasie w stałe

(1.4) środ. skłaniać do posłuszeństwa

czasownik przechodni niedokonany (dk. sprostować)

(2.1) dokonywać korekty; usuwać pomyłki, wady

czasownik zwrotny niedokonany prostować się (dk. wyprostować się)

(3.1) stawać się prostym

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wyprostowywać, wygładzać, wyrównywać

(1.4) wychowywać

(2.1) korygować, poprawiać

(3.1) wyprężać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wyprostowanie n, sprostowanie n, prosta ż, prostota ż, prostowanie n, prostownik mrz, prostactwo n, prostownica ż

czas. sprostować dk., wyprostować dk., wyprostowywać ndk.

przym. prostowniczy, prosty

przysł. prosto

przedr. prosto-

związki frazeologiczne:

prostować kości

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) straighten, straighten out; (1.3) rectify; (2.1) correct, rectify; (3.1) straighten up
• francuski: (1.1) redresser; (2.1) rectifier; (3.1) se redresser
• hiszpański: (1.1) enderezar; (3.1) rectificarse
• kaszubski: (1.1) proscëc, prostowac; (3.1) proscëc sã, prostowac sã
• niemiecki: (1.1) aufrichten, strecken, gerade biegen; (1.3) gleichrichten; (2.1) berichtigen, richtig stellen; (3.1) sich aufrichten
• włoski: (1.1) raddrizzare

źródła: