proroczy

proroczy (język polski)

wymowa:

IPA: [prɔˈrɔʧ̑ɨ], AS: [proročy]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który niesie w sobie proroctwo; jest proroctwem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	proroczy		prorocza	prorocze	proroczy	prorocze
dopełniacz	proroczego		proroczej	proroczego	proroczych
celownik	proroczemu		proroczej	proroczemu	proroczym
biernik	proroczego	proroczy	proroczą	prorocze	proroczych	prorocze
narzędnik	proroczym		proroczą	proroczym	proroczymi
miejscownik	proroczym		proroczej	proroczym	proroczych
wołacz	proroczy		prorocza	prorocze	proroczy	prorocze

przykłady:

(1.1) Pewien juhas z Pęksowego Brzyzku • ujrzał przyszłość w proroczym błysku: • szumi piknie Dunajec, • a na mostku baca Kitajec • Jasinecka pierze po pysku.

składnia:

kolokacje:

(1.1) proroczy sen

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. proroctwo n, prorok m, prorokini ż, prorokowanie n

czas. prorokować ndk.

przym. prorocki

przysł. proroczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• arabski: (1.1) نبوي
• białoruski: (1.1) прарочы
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) прароцкі
• francuski: (1.1) prophétique
• hebrajski: (1.1) נבואי (newuji)
• hiszpański: (1.1) profético
• jidysz: (1.1) נבֿיאיש (newiisz)
• nowogrecki: (1.1) προφητικός
• rosyjski: (1.1) пророческий
• szwedzki: (1.1) profetisk
• tuvalu: (1.1) fakapaleofeta
• ukraiński: (1.1) пророчий

źródła: