Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

prać

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

prać (język polski)

wymowa:
IPA[praʨ̑], AS[prać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) usuwać brud
(1.2) pot. bić
(1.3) st.pol. bić[1]

czasownik zwrotny niedokonany prać się (dk. brak)

(2.1) być pranym (1.1)
(2.2) pot. bić się
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IX
(2.1-2) koniugacja IX
przykłady:
(1.1) Będę prał koszulę.
(1.2) Tomek pierze Krzyśka.
(2.1) Twoja koszula już się pierze.
(2.2) Tomek pierze się z Krzyśkiem.
składnia:
(1) prać + B.nie prać + D.
(2.2) prać się z + N.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. praczka ż, pralka ż, pranie n, pralnia ż
czas. wyprać dk., sprać dk., spierać ndk., podpierać ndk., uprać dk., naprać dk.
związki frazeologiczne:
prać brudne pieniądze
etymologia:
uwagi:
(1.3) Pierwotnie «prać» znaczyło «bić» – tkaniny prało się, czyli biło kijanką[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Poradnik językowy, „Język Polski” nr 3/1913, s. 96.