posadzka

posadzka (język polski)

starożytna posadzka (1.1) mozaikowa

posadzka (1.1) dębowa

posadzka (1.2) betonowa

wymowa:

IPA: [pɔˈsaʦ̑ka], AS: [posacka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wierzchnia warstwa podłogi; zob. też posadzka w Wikipedii

(1.2) niepokryta niczym betonowa lub kamienna podłoga

(1.3) st.pol. płyta do wykładania podłogi lub ściany

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	posadzka	posadzki
dopełniacz	posadzki	posadzek
celownik	posadzce	posadzkom
biernik	posadzkę	posadzki
narzędnik	posadzką	posadzkami
miejscownik	posadzce	posadzkach
wołacz	posadzko	posadzki

przykłady:

(1.1) Kto wpadł na pomysł, by przy wejściu kłaść śliską posadzkę? Przecież w zimę tu jest lodowisko!

składnia:

kolokacje:

(1.1) posadzka gliniana / żywiczna / wapienna / kamienna / marmurowa / drewniana / lastrykowa / ceramiczna • posadzka mozaikowa / klepkowa

synonimy:

(1.1,3) gw. posiadzka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. daw. posadzkarstwo n, posadzkarz m, posadzkarka ż, posadzkowanie n

przym. posadzkowy, posadzkarski

czas. daw. posadzkować ndk., st.pol. posadzić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1) pol. posadzić → wyłożyć, pokryć < pol. po- + sadzić < praindoeur. *sed-

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) flooring
• hiszpański: (1.1) pavimento m, suelo m, piso m
• nowogrecki: (1.1) πάτωμα n
• wilamowski: (1.1) füsbödum m, fu̐sbödum m, füsbödum m
• włoski: (1.1) pavimento m

źródła: