podłość

podłość (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpɔdwɔɕʨ̑], AS: [podu̯ość] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co podłe; cecha tych, którzy są podli

(1.2) podły czyn, niegodziwy postępek

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	podłość	podłości
dopełniacz	podłości	podłości
celownik	podłości	podłościom
biernik	podłość	podłości
narzędnik	podłością	podłościami
miejscownik	podłości	podłościach
wołacz	podłości	podłości

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) podłość postępowania

(1.2) popełnić podłość • dopuścić się podłości

synonimy:

(1.2) niegodziwość, nikczemność, haniebność; przest. bezecność, bezeceństwo, niecność; pot. świństwo, draństwo; wulg. skurwysyństwo

antonimy:

(1.1) szlachetność, dobroć

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. podlec m, upadlanie n, upodlenie n

czas. upadlać ndk., upodlić dk.

przym. podły

przysł. podle

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) wickedness
• arabski: (1.1) رداءة ż, حقارة ż
• białoruski: (1.1) подласць ż; (1.2) подласць ż
• francuski: (1.1) lâcheté ż, abjection ż
• hiszpański: (1.1) bajeza ż; (1.2) charranada ż, bajeza ż
• interlingua: (1.1) bassessa, ignobilitate; (1.2) ignominia
• islandzki: illmennska ż
• jidysz: (1.2) שלעכטס n (szlechts)
• rosyjski: (1.1) по́длость ż; (1.2) по́длость ż
• ukraiński: (1.1) підлість ż; (1.2) підлість ż
• włoski: (1.2) vigliaccheria ż, carognata ż

źródła: