pobłogosławienie

pobłogosławienie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rel. udzielenie błogosławieństwa

(1.2) udzielenie łaski, obdarzenie czymś

(1.3) pot. zaaprobowanie, danie placetu

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pobłogosławienie	pobłogosławienia
dopełniacz	pobłogosławienia	pobłogosławień
celownik	pobłogosławieniu	pobłogosławieniom
biernik	pobłogosławienie	pobłogosławienia
narzędnik	pobłogosławieniem	pobłogosławieniami
miejscownik	pobłogosławieniu	pobłogosławieniach
wołacz	pobłogosławienie	pobłogosławienia

przykłady:

(1.1) Po pobłogosławieniu pokarmów dzieliliśmy się jajkiem.

(1.2) Boże pobłogosławienie pól deszczem zostało wyproszone na modlitwie w czasie nabożeństw majowych.

(1.3) To pani Grażynka załatwiła pobłogosławienie twojego projektu przez kierownika.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. błogosławiona ż, błogosławiony mos, błogosławieństwo n

czas. błogosławić ndk., pobłogosławić dk.

przym. błogosławiony

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. po- + błogosławienie, pol. pobłogosławić + -enie

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: