| Uwaga |
|---|
błogosławić
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
błogosławić (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. pobłogosławić)
- (1.1) rel. udzielać błogosławieństwa
- (1.2) książk. dziękować, wyrażać wdzięczność
- (1.3) książk. dawać błogosławieństwo czemuś, akceptować coś
- (1.4) przen. życzyć komuś szczęścia, pomyślności
- (1.5) rel. sprzyjać komuś
- odmiana:
- (1.1-5) [1] koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik błogosławić czas teraźniejszy błogosławię błogosławisz błogosławi błogosławimy błogosławicie błogosławią czas przeszły m błogosławiłem błogosławiłeś błogosławił błogosławiliśmy błogosławiliście błogosławili ż błogosławiłam błogosławiłaś błogosławiła błogosławiłyśmy błogosławiłyście błogosławiły n błogosławiłom błogosławiłoś błogosławiło tryb rozkazujący niech błogosławię błogosław niech błogosławi błogosławmy błogosławcie niech błogosławią pozostałe formy czas przyszły m będę błogosławił,
będę błogosławićbędziesz błogosławił,
będziesz błogosławićbędzie błogosławił,
będzie błogosławićbędziemy błogosławili,
będziemy błogosławićbędziecie błogosławili,
będziecie błogosławićbędą błogosławili,
będą błogosławićż będę błogosławiła,
będę błogosławićbędziesz błogosławiła,
będziesz błogosławićbędzie błogosławiła,
będzie błogosławićbędziemy błogosławiły,
będziemy błogosławićbędziecie błogosławiły,
będziecie błogosławićbędą błogosławiły,
będą błogosławićn będę błogosławiło,
będę błogosławićbędziesz błogosławiło,
będziesz błogosławićbędzie błogosławiło,
będzie błogosławićczas zaprzeszły m błogosławiłem był błogosławiłeś był błogosławił był błogosławiliśmy byli błogosławiliście byli błogosławili byli ż błogosławiłam była błogosławiłaś była błogosławiła była błogosławiłyśmy były błogosławiłyście były błogosławiły były n błogosławiłom było błogosławiłoś było błogosławiło było forma bezosobowa czasu przeszłego błogosławiono tryb przypuszczający m błogosławiłbym,
byłbym błogosławiłbłogosławiłbyś,
byłbyś błogosławiłbłogosławiłby,
byłby błogosławiłbłogosławilibyśmy,
bylibyśmy błogosławilibłogosławilibyście,
bylibyście błogosławilibłogosławiliby,
byliby błogosławiliż błogosławiłabym,
byłabym błogosławiłabłogosławiłabyś,
byłabyś błogosławiłabłogosławiłaby,
byłaby błogosławiłabłogosławiłybyśmy,
byłybyśmy błogosławiłybłogosławiłybyście,
byłybyście błogosławiłybłogosławiłyby,
byłyby błogosławiłyn błogosławiłobym,
byłobym błogosławiłobłogosławiłobyś,
byłobyś błogosławiłobłogosławiłoby,
byłoby błogosławiłoimiesłów przymiotnikowy czynny m błogosławiący, niebłogosławiący ż błogosławiąca, niebłogosławiąca błogosławiące, niebłogosławiące n błogosławiące, niebłogosławiące imiesłów przymiotnikowy bierny m błogosławiony błogosławieni ż błogosławiona błogosławione n błogosławione imiesłów przysłówkowy współczesny błogosławiąc, nie błogosławiąc rzeczownik odczasownikowy błogosławienie, niebłogosławienie
- przykłady:
- (1.1) Na koniec mszy ksiądz błogosławi wiernych.
- (1.5) Niech Bóg mu błogosławi w jego poczynaniach!
- kolokacje:
- (1.1) błogosławić małżonków / młodą parę / wiernych
- (1.2) błogosławić los / dobroczyńcę
- (1.3) błogosławić uczynek / zamiar / związek
- (1.4) błogosławić na drogę • błogosławić przed walką / przed wyprawą
- synonimy:
- (1.2) dziękować, wychwalać
- (1.3) akceptować
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. błogosławieństwo n, błogosławiony mos, błogosławiona ż, błogosławienie n, pobłogosławienie n
- czas. pobłogosławić dk.
- przym. błogosławiony
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- kalka z łac. benedicere[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) bekoj
- angielski: (1.1) bless
- arabski: (1.1) بارك (bāraka)
- asturyjski: (1.1) bendicir
- białoruski: (1.1) бласлаўляць, благаславіць
- bułgarski: (1.1) благославям (blagoslávjam)
- czeski: (1.1) blahoslavit
- duński: (1.1) velsigne, signe
- esperanto: (1.1) beni
- farerski: (1.1) vælsigna, signa
- fiński: (1.1) siunata
- francuski: (1.1) bénir
- friulski: (1.1) benedî, binidî
- galicyjski: (1.1) bendicir
- grenlandzki: (1.1) pilluaqquaa
- gruziński: (1.1) ლოცვა (locva)
- hebrajski: (1.1) בירך
- hiszpański: (1.1) bendecir
- holenderski: (1.1) zegenen
- ido: (1.1) benedikar
- indonezyjski: (1.1) berkat
- islandzki: (1.1) blessa
- kataloński: (1.1) beneir
- keczua: (1.1) ch'allay
- luksemburski: (1.1) seenen
- łaciński: (1.1) benedico
- łotewski: (1.1) svētīt
- macedoński: (1.1) благослови (blagoslovi)
- maltański: (1.1) bierek
- mongolski: (1.1) адислах (adislah)
- niemiecki: (1.1) segnen, benedeien; (1.2) preisen
- nowogrecki: (1.1) ευλογώ, ιερολογώ
- ormiański: (1.1) օրհնել (ōrhnel)
- portugalski: (1.1) abençoar, bendizer, benzer
- romansz: (1.1) benedir, banadir, banadeir
- rosyjski: (1.1) благословлять
- rumuński: (1.1) binecuvânta
- słowacki: (1.1) žehnať
- słoweński: (1.1) blagosloviti
- starofrancuski: (1.1) beneïr
- starogrecki: (1.1) εὐλογέω, μακαρίζω
- szwedzki: (1.1) välsigna
- turecki: (1.1) kutsamak
- tuvalu: (1.1) fakamanuia
- ukraiński: (1.1) благословляти (blahoslovljáty)
- walijski: (1.1) bendithio
- wenecki: (1.1) benedir
- węgierski: (1.1) megáld
- wietnamski: (1.1) chúc phúc
- włoski: (1.1) benedire
- źródła:
- ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
- ↑ Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 381.