| Uwaga |
|---|
perć
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
perć (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) reg. (Podhale) stroma górska ścieżka[1], zwłaszcza taka wydeptana przez kozice, a wykorzystywana przez pasterzy, rzadziej też doświadczonych turystów[2]; zob. też perć w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik perć perci / percie[3] dopełniacz perci perci celownik perci perciom biernik perć perci / percie narzędnik percią perciami miejscownik perci perciach wołacz perci perci / percie
- przykłady:
- (1.1) A wtenczas z góry, zza turni, z leśnej perci, którędy owce rano chadzają w upłazy, dał się słyszeć ostry, męski Jaśkowy głos[4].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Orla Perć • Sokola Perć • Perć Akademików
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) ścieżka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło perć w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło perć w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 28, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 150.
- ↑ Hasło perć w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Na skalnym Podhalu.
- ↑ Marek Stachowski, Karpatyzm leksykalny, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego”, „Prace Językoznawcze”, z. 122/2005, s. 186.