paranoja

paranoja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. psych. choroba psychiczna charakteryzująca się występowaniem urojeń o różnym podłożu; zob. też zaburzenia urojeniowe w Wikipedii

(1.2) przen. pot. sytuacja absurdalna, niedorzeczna

odmiana:

(1.1-2) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	paranoja
dopełniacz	paranoi
celownik	paranoi
biernik	paranoję
narzędnik	paranoją
miejscownik	paranoi
wołacz	paranojo

przykłady:

(1.1) Zdaniem psychologów, Ola jest o krok od paranoi - przestaje bowiem rozróżniać fikcję od faktów i żyje w pełnym zła świecie, który sama sobie wykreowała.

składnia:

kolokacje:

(1.1) paranoja prawdziwa • kogoś ogarnęła paranoja • dostać paranoi • cierpieć / chorować na paranoję

(1.2) czysta / kompletna / zupełna / istna / prawdziwa paranoja

synonimy:

(1.1) obłęd, obsesja

(1.2) obłęd, absurd, niedorzeczność, nonsens

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) choroba psychiczna

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. paranoik m, paranoiczka ż

przym. paranoiczny, paranoidalny

przysł. paranoicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) paranoia
• arabski: (1.1) بارانويا ż
• białoruski: (1.1) паранойя ż
• duński: (1.1) paranoia w
• hiszpański: (1.1) paranoia ż; (1.2) paranoia ż, chaladura ż
• niemiecki: (1.1) Paranoia ż
• nowogrecki: (1.1) παράνοια ż; (1.2) παράνοια ż
• rosyjski: (1.1) паранойя ż
• słowacki: (1.1) paranoja ż
• ukraiński: (1.1) параноя ż
• włoski: (1.1) paranoia ż

źródła:

paranoja (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. psych. paranoja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. paranoik m, paranoička ż

przym. paranoický

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: