kurtka

kurtka (język polski)

kurtka (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkurtka], AS: [kurtka] ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: kurt•ka

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kraw. krótkie okrycie wierzchnie; zob. też kurtka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kurtka	kurtki
dopełniacz	kurtki	kurtek
celownik	kurtce	kurtkom
biernik	kurtkę	kurtki
narzędnik	kurtką	kurtkami
miejscownik	kurtce	kurtkach
wołacz	kurtko	kurtki

przykłady:

(1.1) Czterech panów i jedna dama jeździli, koń za koniem, wzdłuż ścian maneżu; na środku stał dyrektor zakładu, mężczyzna z miną wojskową, w granatowej kurtce, białych obcisłych spodniach i wysokich butach z ostrogami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kurta ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania

tłumaczenia:

• albański: (1.1) xhup m
• aleucki: (1.1) cudgugin, chudgugin
• amharski: (1.1) ጃኬት
• angielski: (1.1) jacket, coat
• arabski: (1.1) سترة ż, جاكيت
• białoruski: (1.1) куртка ż
• bułgarski: (1.1) яке n
• chorwacki: (1.1) jakna ż
• duński: (1.1) jakke w
• esperanto: (1.1) jako
• hiszpański: (1.1) cazadora ż
• irlandzki: (1.1) seaicéad
• islandzki: (1.1) jakki m
• jidysz: (1.1) אייבערבגד m (ejberbeged)
• kataloński: (1.1) jaqueta ż, caçadora ż
• łotewski: (1.1) jaka ż
• niemiecki: (1.1) Jacke ż
• norweski (bokmål): (1.1) jakke m/ż
• norweski (nynorsk): (1.1) jakke ż
• nowogrecki: (1.1) μπουφάν n
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1) , kurtka z kapturem:
• rosyjski: (1.1) куртка
• szwedzki: (1.1) jacka w
• ukraiński: (1.1) куртка ż
• wilamowski: (1.1) jaok, günka ż
• włoski: (1.1) giacca ż

źródła: