półanalfabeta

półanalfabeta (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpuwãnalfaˈbɛta], AS: [puu̯ãnalfabeta], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek dorosły, który słabo czyta i pisze

(1.2) osoba, która umie czytać, ale nie potrafi pisać

(1.3) pogard. nieuk, ignorant

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	półanalfabeta	półanalfabeci
dopełniacz	półanalfabety	półanalfabetów
celownik	półanalfabecie	półanalfabetom
biernik	półanalfabetę	półanalfabetów
narzędnik	półanalfabetą	półanalfabetami
miejscownik	półanalfabecie	półanalfabetach
wołacz	półanalfabeto	półanalfabeci

przykłady:

(1.3) Osoby, które czerpią wiedzę o świecie wyłącznie z telewizji, mimo woli stają się półanalfabetami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) niepiśmienny, niegramotny

(1.3) ciemniak, laik, niekumaty, nieczytaty i niepisaty, profan

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. półanalfabetyzm m

forma żeńska półanalfabetka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. pół + gr. ἀναλφάβητος (analphábētos)

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: