profan

profan (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈprɔfãn], AS: [profãn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) niedouczony w jakiejś dziedzinie

(1.2) osoba dopuszczająca się profanacji

(1.3) hist. niedopuszczony do arkanów wiedzy religijnej w starożytnym Rzymie

(1.4) daw. niekatolik

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	profan	profani
dopełniacz	profana	profanów
celownik	profanowi	profanom
biernik	profana	profanów
narzędnik	profanem	profanami
miejscownik	profanie	profanach
wołacz	profanie	profani
depr. M. i W. lm: (te) profany

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) laik; slang. pejor. janusz

(1.2) profanator, świętokradca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. profanacja ż, profanatorka ż, profanator mos, profanowanie n, sprofanowanie n

czas. profanować ndk., sprofanować dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. profanus

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

profan (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) świecki

(1.2) wieczny, trwały, odwieczny, prastary

(1.3) bluźnierczy, lekceważący

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!

źródła:

profan (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [pʀoˈfaːn]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. świecki, profański

(1.2) profanowski, profański, powszechny, trywialny

odmiana:

(1.1-2)

 

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba	der profane	die profane	das profane	die profanen
	mieszana	(k)ein profaner	(k)eine profane	(k)ein profanes	keine profanen
	mocna	profaner	profane	profanes	profane
Gen.	słaba	des profanen	der profanen	des profanen	der profanen
	mieszana	(k)eines profanen	(k)einer profanen	(k)eines profanen	keiner profanen
	mocna	profanen	profaner	profanen	profaner
Dat.	słaba	dem profanen	der profanen	dem profanen	den profanen
	mieszana	(k)einem profanen	(k)einer profanen	(k)einem profanen	keinen profanen
	mocna	profanem	profaner	profanem	profanen
Akk.	słaba	den profanen	die profane	das profane	die profanen
	mieszana	(k)einen profanen	(k)eine profane	(k)ein profanes	keine profanen
	mocna	profanen	profane	profanes	profane

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Profanation ż, Profanität ż, Profaner m, Profane ż

czas. profanieren

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: