Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

osłuchiwać

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

osłuchiwać (język polski)

lekarz osłuchuje (1.1) chłopca
wymowa:
?/i, IPA[ˌɔswuˈxʲivaʨ̑], AS[osu̯uχʹivać], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. osłuchać)

(1.1) badać kogoś, słuchając wydawanych dźwięków przez niektóre narządy, np. stetoskopem
(1.2) sprawdzać stan maszyn słuchem

czasownik zwrotny niedokonany osłuchiwać się (dk. osłuchać się)

(2.1) przyzwyczajać się do czegoś dzięki wielokrotnemu powtarzaniu
(2.2) rozpoznawać, rozumieć coś dzięki wielokrotnemu słyszeniu
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIIIb
(2.1-2) koniugacja VIIIb
przykłady:
(1.1) Można więc sobie wyobrazić glacjologa, który z wielką lekarską słuchawką - stetoskopem z uwagą "osłuchuje" lodowy jęzor[1].
(1.1) Pacjentkę owszem osłuchiwano codziennie, ale raczej dość staroświeckim sprzętem czyli stetoskopem położniczym[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. słuchanie n, osłuchanie n, osłuchiwanie n, słuch m, odsłuch m
czas. słyszeć ndk., osłuchać
przym. osłuchowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jacek Jania, Zrozumieć lodowce, 1988, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Krystyna Chwedeńczuk, Wieści Podwarszawskie, 11/02/2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.