odbić

odbić (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɔdbʲiʨ̑], AS: [odbʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) aspekt dokonany od: odbijać

odmiana:

(1.1) koniugacja Xa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		odbić
czas przyszły prosty		odbiję	odbijesz	odbije	odbijemy	odbijecie	odbiją
czas przeszły	m	odbiłem	odbiłeś	odbił	odbiliśmy	odbiliście	odbili
	ż	odbiłam	odbiłaś	odbiła	odbiłyśmy	odbiłyście	odbiły
	n	odbiłom	odbiłoś	odbiło
tryb rozkazujący		niech odbiję	odbij	niech odbije	odbijmy	odbijcie	niech odbiją
pozostałe formy czas zaprzeszły m odbiłem był odbiłeś był odbił był odbiliśmy byli odbiliście byli odbili byli ż odbiłam była odbiłaś była odbiła była odbiłyśmy były odbiłyście były odbiły były n odbiłom było odbiłoś było odbiło było forma bezosobowa czasu przeszłego odbito tryb przypuszczający m odbiłbym, byłbym odbił odbiłbyś, byłbyś odbił odbiłby, byłby odbił odbilibyśmy, bylibyśmy odbili odbilibyście, bylibyście odbili odbiliby, byliby odbili ż odbiłabym, byłabym odbiła odbiłabyś, byłabyś odbiła odbiłaby, byłaby odbiła odbiłybyśmy, byłybyśmy odbiły odbiłybyście, byłybyście odbiły odbiłyby, byłyby odbiły n odbiłobym, byłobym odbiło odbiłobyś, byłobyś odbiło odbiłoby, byłoby odbiło imiesłów przymiotnikowy przeszły m odbity odbici ż odbita odbite n odbite imiesłów przysłówkowy uprzedni odbiwszy rzeczownik odczasownikowy odbicie, nieodbicie

przykłady:

(1.1) Ścigał ich aż pod sam Damaszek i wrócił triumfalnie do ziemi Kanaan, prowadząc odbitych jeńców wraz z Lotem i przywożąc z powrotem zagrabiony przez najeźdźców dobytek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. bić, odbijać

rzecz. odbicie n, odbijacz mrz, odbijanie n

związki frazeologiczne:

odbić się czkawką • odbić się żywym echem

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: odbijać

źródła: