Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

obserwator

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

obserwator (język polski)

obserwatorzy (1.1)
obserwator (1.3)
obserwator (1.4) ptaków
wymowa:
IPA: [ˌɔpsɛrˈvatɔr], AS: [opservator], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba dokładnie przyglądająca się czemuś, wnikliwie obserwująca coś
(1.2) polit. przedstawiciel państwa lub organizacji oficjalnie wysłany w celu śledzenia i zdawania relacji z istotnych wydarzeń
(1.3) wojsk. żołnierz śledzący działania wojenne w różnych fazach walki
(1.4) nauk. pracownik naukowy badający przez obserwację zjawiska przyrody
(1.5) daw. człowiek przestrzegający zwyczajów
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) widz, świadek
(1.5) obserwant
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.5) służbista
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. obserwować, zaobserwować
przym. obserwacyjny, obserwatorski, obserwowalny
rzecz. obserwacja ż, obserwowanie n, obserwatorka ż, obserwatorium n
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. observator[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło obserwator w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=obserwator&oldid=25208”