niepowodzenie

niepowodzenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɲɛpɔvɔˈʣ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [ńepovoʒẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przeciwieństwo powodzenia, sukcesu; przegrana, porażka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	niepowodzenie	niepowodzenia
dopełniacz	niepowodzenia	niepowodzeń
celownik	niepowodzeniu	niepowodzeniom
biernik	niepowodzenie	niepowodzenia
narzędnik	niepowodzeniem	niepowodzeniami
miejscownik	niepowodzeniu	niepowodzeniach
wołacz	niepowodzenie	niepowodzenia

przykłady:

(1.1) Moja trzecia próba rzucenia palenia zakończyła się niepowodzeniem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) porażka, klęska, fiasko, przegrana

antonimy:

(1.1) powodzenie, sukces

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

nie + powodzenie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) failure, misfortune, misadventure
• arabski: (1.1) فشل, نحس, عادية
• baskijski: (1.1) porrot
• czeski: (1.1) neúspěch m
• duński: (1.1) fiasko
• dzongkha: (1.1) ཀག
• esperanto: (1.1) malsukceso
• francuski: (1.1) échec m
• hiszpański: (1.1) fracaso m
• interlingua: (1.1) contrarietate, insuccesso, infelicitate
• jidysz: (1.1) אומגליק, שלעכטס, מפּלה
• kataloński: (1.1) fracàs m
• niemiecki: (1.1) Misserfolg m, Fehlschlag m
• nowogrecki: (1.1) αποτυχία ż
• rosyjski: (1.1) неудача ż
• sanskryt: (1.1) असिद्धि ż, अकरणि ż
• szwedzki: (1.1) misslyckande n, nederlag n, bakslag n, motgång w, fiasko n, flopp w
• tamilski: (1.1) கேடு
• tybetański: (1.1) ཀག
• włoski: (1.1) insuccesso m

źródła: