niekonsekwentny

niekonsekwentny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɲɛkɔ̃w̃sɛˈkfɛ̃ntnɨ], AS: [ńekõũ̯sekfẽntny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pozbawiony konsekwencji (np. w działaniu, planach); sprzeczny, nielogiczny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	niekonsekwentny		niekonsekwentna	niekonsekwentne	niekonsekwentni	niekonsekwentne
dopełniacz	niekonsekwentnego		niekonsekwentnej	niekonsekwentnego	niekonsekwentnych
celownik	niekonsekwentnemu		niekonsekwentnej	niekonsekwentnemu	niekonsekwentnym
biernik	niekonsekwentnego	niekonsekwentny	niekonsekwentną	niekonsekwentne	niekonsekwentnych	niekonsekwentne
narzędnik	niekonsekwentnym		niekonsekwentną	niekonsekwentnym	niekonsekwentnymi
miejscownik	niekonsekwentnym		niekonsekwentnej	niekonsekwentnym	niekonsekwentnych
wołacz	niekonsekwentny		niekonsekwentna	niekonsekwentne	niekonsekwentni	niekonsekwentne

przykłady:

(1.1) Stałym zmianom podlegał natomiast stosunek do ars amandi, miłości, wstydu, prywatności, intymności, kategorii czasu. Pewnym - aczkolwiek niekonsekwentnym - zmianom ulegał stosunek do pracy i tzw. próżnowania.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) konsekwentny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. niekonsekwencja ż, niekonsekwentność ż

przysł. niekonsekwentnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) inconsequent, inconsequential, inconsistent
• interlingua: (1.1) inconsequente, inconsequential
• kataloński: (1.1) inconsistent
• rosyjski: (1.1) непоследовательный

źródła: