nadrzędny

nadrzędny (język polski)

wymowa:

IPA: [naḍˈʒɛ̃ndnɨ], AS: [naḍžẽndny], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zajmujący w stosunku do innych wyższą pozycję

(1.2) gram. występujący w związku zależności jako element, któremu inny (podrzędny) jest podporządkowany

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	nadrzędny		nadrzędna	nadrzędne	nadrzędni	nadrzędne
dopełniacz	nadrzędnego		nadrzędnej	nadrzędnego	nadrzędnych
celownik	nadrzędnemu		nadrzędnej	nadrzędnemu	nadrzędnym
biernik	nadrzędnego	nadrzędny	nadrzędną	nadrzędne	nadrzędnych	nadrzędne
narzędnik	nadrzędnym		nadrzędną	nadrzędnym	nadrzędnymi
miejscownik	nadrzędnym		nadrzędnej	nadrzędnym	nadrzędnych
wołacz	nadrzędny		nadrzędna	nadrzędne	nadrzędni	nadrzędne

przykłady:

(1.1) Jest jednak rzeczą znamienną, że retoryce i gramatyce humaniści przyznawali rolę nadrzędną, rolę hegemona nad filozofią i moralnością, prawem i medycyną.

(1.1) Drugim nadrzędnym celem jest utrzymanie funkcji ekologicznych środowiska przyrodniczego.

składnia:

kolokacje:

(1.2) zdanie nadrzędne

synonimy:

antonimy:

(1.1-2) podrzędny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. podrząd mrz, nadrzędność ż

przysł. nadrzędnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) superior; (1.2) main
• esperanto: (1.1) supera
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1-2)

źródła: