środowisko

środowisko (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɕrɔdɔˈvʲiskɔ], AS: [środovʹisko], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ekol. ogół elementów nieożywionych i ożywionych, składających się na otoczenie

(1.2) miejsce wychowywania w grupie; ludzie z niej

(1.3) grupa ludzi zajmująca się tym samym zawodem, np. aktorzy

(1.4) harc. rodzaj pośredniej struktury w organizacjach harcerskich, nieformalna konfederacja drużyn i gromad posiadających wspólny numer

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	środowisko	środowiska
dopełniacz	środowiska	środowisk
celownik	środowisku	środowiskom
biernik	środowisko	środowiska
narzędnik	środowiskiem	środowiskami
miejscownik	środowisku	środowiskach
wołacz	środowisko	środowiska

przykłady:

(1.1) Chrońmy środowisko naszego miasta!

składnia:

kolokacje:

(1.1) środowisko naturalne • zanieczyszczenie / ochrona środowiska

(1.4) kadra środowiska

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. środowiskowy

przysł. środowiskowo

rzecz. środek mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) environment
• arabski: (1.1) بيئة ż, وسط
• baskijski: (1.1) ingurumen
• baszkirski: (1.1) мөхит
• białoruski: (1.1) асяроддзе n; (1.2) асяроддзе n; (1.3) асяроддзе n
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) асяродзьдзе n; (1.3) асяродзьдзе n
• duński: (1.1) miljø n; (1.2) miljø n; (1.3) miljø n
• esperanto: (1.1) medio
• francuski: (1.1) environnement m
• hiszpański: (1.1) medioambiente m; (1.2) medio m, ambiente m; (1.3) círculo m, medio m
• jidysz: (1.1) סבֿיבֿה ż (swiwe)
• kataloński: (1.2) ambient m
• łaciński: (1.1) circumiectus
• niemiecki: (1.1) Umwelt ż
• nowogrecki: (1.1) περιβάλλον n; (1.2) περιβάλλον n; (1.3) περιβάλλον n, κύκλος m
• rosyjski: (1.1) природа ż; (1.2) среда ż; (1.3) среда ż, окружение n
• szwedzki: (1.1) omgivning w; (1.2) omgivning w
• ukraiński: (1.1) середовище n
• włoski: (1.1) ambiente m

źródła: