Uwaga |
---|
mnemotechnika
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
mnemotechnika (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌmnɛ̃mɔˈtɛxʲɲika], AS: [mnẽmoteχʹńika], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. na 3 syl.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) sposoby ułatwiające zapamiętywanie czegoś metodą wolnych skojarzeń, np. poprzez nadanie tekstowi rymowanej formy, wizualizację, itp.; zob. też mnemotechnika w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik mnemotechnika dopełniacz mnemotechniki celownik mnemotechnice biernik mnemotechnikę narzędnik mnemotechniką miejscownik mnemotechnice wołacz mnemotechniko
- przykłady:
- (1.1) Odkąd poznałem mnemotechnikę, uczenie się jest przyjemniejsze i zajmuje mi mniej czasu.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) mnemonika
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. mnemo- + technika[1], od imienia Mnemozyny, greckiego bóstwa pamięci, matki 9 muz[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mnemotechnics, mnemotechnic, mnemonics
- białoruski: (1.1) мнематэхніка ż
- esperanto: (1.1) mnemoniko, memorarto
- hiszpański: (1.1) mnemotecnia ż, nemotecnia ż
- rosyjski: (1.1) мнемотехника ż
- ukraiński: (1.1) мнемотехніка ż
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik eponimów czyli wyrazów odimiennych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, ISBN 83-01-11978-0, s. 192.