skojarzenie

skojarzenie (język polski)

skojarzenie (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌskɔjaˈʒɛ̃ɲɛ], AS: [skoi ̯ažẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) połączenie ze sobą wrażeń, wyobrażeń i innych zjawisk psychicznych w taki sposób, że pojawienie się w świadomości jednych z nich powoduje uświadomienie sobie innych

(1.2) rzecz. odczas. od skojarzyć

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	skojarzenie	skojarzenia
dopełniacz	skojarzenia	skojarzeń
celownik	skojarzeniu	skojarzeniom
biernik	skojarzenie	skojarzenia
narzędnik	skojarzeniem	skojarzeniami
miejscownik	skojarzeniu	skojarzeniach
wołacz	skojarzenie	skojarzenia

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	skojarzenie
dopełniacz	skojarzenia
celownik	skojarzeniu
biernik	skojarzenie
narzędnik	skojarzeniem
miejscownik	skojarzeniu
wołacz	skojarzenie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kojarzenie n

czas. skojarzyć, kojarzyć

przym. skojarzeniowy

przysł. skojarzeniowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) association, connotation
• hiszpański: (1.1) asociación ż
• nowogrecki: (1.1) συνειρμός m
• rosyjski: (1.1) ассоциация ż, коннотация ż

źródła: