Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

magik

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

magik (język polski)

magik (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈmaɟik], AS: [maǵik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba robiąca sztuczki mające sprawiać wrażenie magii
(1.2) pot. przen. ktoś perfekcyjny w tym, czym się zajmuje
(1.3) pot. sprytny oszust
(1.4) reg. łódz. fachowiec, specjalista, rzemieślnik[1], zwłaszcza zajmujący się naprawą
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikmagikmagicy
dopełniaczmagikamagików
celownikmagikowimagikom
biernikmagikamagików
narzędnikmagikiemmagikami
miejscownikmagikumagikach
wołaczmagikumagicy
przykłady:
(1.1) Wybraliśmy się na pokaz słynnego magika.
(1.2) Widziałeś jakie akrobacje robili ci magicy na swoich motorach?
(1.4) Trzeba wezwać magika do tego komputera.
składnia:
(1.2) magik od
kolokacje:
(1.2) magik od komputerów
synonimy:
(1.1) iluzjonista, prestidigitator, sztukmistrz, kuglarz
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) mistrz, wirtuoz
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mag m, magia ż, magiczka ż
przym. magiczny
przysł. magicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. μαγικός[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 227.
  2. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło magik w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=magik&oldid=20552”