fachowiec

fachowiec (język polski)

wymowa:

IPA: [faˈxɔvʲjɛʦ̑], AS: [faχovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) specjalista w jakiejś dziedzinie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fachowiec	fachowcy
dopełniacz	fachowca	fachowców
celownik	fachowcowi	fachowcom
biernik	fachowca	fachowców
narzędnik	fachowcem	fachowcami
miejscownik	fachowcu	fachowcach
wołacz	fachowcu	fachowcy

przykłady:

(1.1) Zepsuł mi się telewizor, więc zatelefonowałem po fachowca z serwisu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być fachowcem • uchodzić za fachowca • oddać coś w ręce fachowca • powierzyć coś fachowcowi • zdać się na fachowca • zawołać / wezwać / sprowadzić fachowca

synonimy:

(1.1) biegły, człowiek kompetentny, ekspert, profesjonalista, praktyk, specjalista, zawodowiec, znawca; pot. fachman, fachura, spec; gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) macher

antonimy:

(1.1) amator, miernota, niefachowiec

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fach mrz, fachowość ż, fachman mos, fachura mos

przym. fachowy

przysł. fachowo

związki frazeologiczne:

fachowiec od siedmiu boleści

etymologia:

pol. fach + -owiec

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) odborník m
• duński: (1.1) fagmand w, fagperson w
• fiński: (1.1) asiantuntija
• kataloński: (1.1) expert m
• kazachski: (1.1) маман
• niemiecki: (1.1) Fachmann m
• rosyjski: (1.1) специалист m
• ukraiński: (1.1) фахівець m
• wilamowski: (1.1) faochmaon

źródła: