kostium

kostium (język polski)

kostiumy (1.1)

kostium (1.2)

kostium (1.3) narciarza

kostiumy (1.4) karnawałowe

kostiumy (1.5)

wymowa:

IPA: [ˈkɔstʲjũm], AS: [kostʹi ̯ũm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) teatr. sceniczne ubranie aktora, charakteryzujące graną postać

(1.2) ubranie damskie, w skład którego wchodzą żakiet i spódnica

(1.3) specjalny strój przeznaczony do uprawiania pewnych sportów

(1.4) strój używany jako przebranie na balach, zabawach i paradach głównie w okresie karnawału

(1.5) kobiecy strój na plażę

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kostium	kostiumy
dopełniacz	kostiumu	kostiumów
celownik	kostiumowi	kostiumom
biernik	kostium	kostiumy
narzędnik	kostiumem	kostiumami
miejscownik	kostiumie	kostiumach
wołacz	kostiumie	kostiumy

przykłady:

(1.1) W teatrze ważnym uzupełnieniem kostiumów są fryzury i charakteryzacja.

składnia:

kolokacje:

założyć kostium • chodzić w kostiumie

(1.1) występować w kostiumie

(1.5) kostium kąpielowy

synonimy:

(1.1) przebranie

(1.2) ubranie

(1.3) ubranie

(1.4) przebranie

(1.5) ubranie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.2) spódnica, żakiet

wyrazy pokrewne:

rzecz. kostiumeria ż

przym. kostiumowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) costume, overall
• białoruski: (1.1) касцюм m
• chorwacki: (1.1) kostim m
• esperanto: (1.1) kostumo; (1.4) kostumo
• francuski: (1.1) costume m; (1.2) tailleur m
• hiszpański: (1.1) traje m; (1.2) traje sastre m; (1.3) traje m
• islandzki: (1.1) gervi n
• niemiecki: (1.1) Kostüm n
• rosyjski: (1.1) костюм m
• szwedzki: (1.1) dräkt w

źródła: