Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

konkordans

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

konkordans (język polski)

wymowa:
IPA: [kɔ̃ŋˈkɔrdãw̃s], AS: [kõŋkordãũ̯s], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• -nk-  ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) typogr. druk. w systemie miar typograficznych Didota stopień czcionki odpowiadający trzydziestu sześciu punktom (13,5324 mm)[1]
odmiana:
(1.1) [2]
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikkonkordans
dopełniaczkonkordansu
celownikkonkordansowi
biernikkonkordans
narzędnikkonkordansem
miejscownikkonkordansie
wołaczkonkordansie
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Konkordia ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. concordans → zgadzający się[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło Didot w: Jacek Mrowczyk, Niewielki słownik typograficzny, Czysty Warsztat, 2008, ISBN 978-83-89945-20-4, s. 54.
  2. ↑ 2,0 2,1 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło konkordans w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=konkordans&oldid=18401”