Konkordia

Konkordia (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. rzym. bogini i uosobienie zgody; zob. też Konkordia (mitologia) w Wikipedii

(1.2) imię żeńskie; zob. też Konkordia (imię) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Konkordia	Konkordie
dopełniacz	Konkordii	Konkordii
celownik	Konkordii	Konkordiom
biernik	Konkordię	Konkordie
narzędnik	Konkordią	Konkordiami
miejscownik	Konkordii	Konkordiach
wołacz	Konkordio	Konkordie

przykłady:

(1.1) Konkordia miała świątynię na Forum Romanum, która była miejscem posiedzeń senatu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) święta ku czci Konkordii

(1.2) pani Konkordia • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Konkordia • kobieta imieniem (o imieniu) Konkordia • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Konkordia • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Konkordia • otrzymać / dostać / przybrać imię Konkordia • dzień imienin / imieniny Konkordii

synonimy:

(1.1) Homonoja, rzad. Zgoda

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) bogini

(1.2) imię

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konkordia ż, konkordans m, konkordancja ż, konkordat m, konkordatowość ż

forma męska Konkordiusz m

przym. konkordatowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. Concordia < łac. concordia → zgoda, jedność

(1.2) od (1.1)

uwagi:

zob. też Konkordia w Wikipedii

(1.1) por. Homonoja • Zgoda; zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia rzymska

(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• łaciński: (1.1) Concordia ż
• słowacki: (1.2) Konkordia ż

źródła: