komutator

komutator (język polski)

komutator (1.1) i wirnik silnika

komutator (1.2)

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃muˈtatɔr], AS: [kõmutator], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) elektr. element przełączający umieszczany na wirniku komutatorowych maszyn elektrycznych; zob. też komutator (elektrotechnika) w Wikipedii

(1.2) inform. urządzenie łączące segmenty sieci komputerowej; zob. też przełącznik sieciowy w Wikipedii

(1.3) mat. wskaźnik stopnia nieprzemienności pewnego działania dwuargumentowego; zob. też komutator (matematyka) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	komutator	komutatory
dopełniacz	komutatora	komutatorów
celownik	komutatorowi	komutatorom
biernik	komutator	komutatory
narzędnik	komutatorem	komutatorami
miejscownik	komutatorze	komutatorach
wołacz	komutatorze	komutatory

przykłady:

(1.1) Komutator pozwala na takie przełączanie uzwojeń wirnika, by kierunek siły elektrodynamicznej powstającej w wirniku był stały.

(1.2) Zadaniem komutatora jest przekazywanie ramki między segmentami sieci z doborem portu przełącznika, na który jest przekazywana.

(1.3) Komutator dwóch elementów $g$ i $h$ należących do grupy $G$ to element $[g,h]=g^{-1}h^{-1}gh$.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.3) mat. antykomutator

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. komutant m

czas. komutować ndk.

przym. komutatorowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) commutator; (1.2) network switch; (1.3) commutator

źródła: