Uwaga |
---|
kożuch
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
kożuch (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wyprawiona skóra zwierzęca o długim włosie; ciepła odzież wierzchnia z takiej skóry (najczęściej włosem do wewnątrz)
- (1.2) wierzchnia, gęstsza lub stężała warstwa jakiegoś płynu
- (1.3) drobna roślinność, liście lub zanieczyszczenie pokrywające powierzchnię wody
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kożuch kożuchy dopełniacz kożucha kożuchów celownik kożuchowi kożuchom biernik kożuch kożuchy narzędnik kożuchem kożuchami miejscownik kożuchu kożuchach wołacz kożuchu kożuchy
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) kożuch na mleku
- (1.3) kożuch bakteryjny
- synonimy:
- (1.1) futro, skóra zwierzęca, skóra
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- kwiatek do kożucha • obiecał pan kożuch, ciepłe słowo jego (gw. (Kresy) obiciał pan kożuch, tepłe pańske słowo[1]) • pasuje jak kwiatek do kożucha • przypiąć kwiatek do kożucha
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sheepskin coat, sheepskin, sheepskin jacket, hide; (1.2) skin
- białoruski: (1.1) дублёнка ż, кажух m
- esperanto: (1.1) peltaĵo
- francuski: (1.1) touloupe, fourrure, peau de mouton, peau, mouton
- kaszubski: (1.1) kòżëch m
- kazachski: (1.1) тон
- niemiecki: (1.1) Schafspelz, Pelz m
- rosyjski: (1.1) дублёнка ż, тулуп m
- ukraiński: (1.1) кожух m, дублянка ż
- wilamowski: (1.1) pełc m
- źródła:
- ↑ Tadeusz Lehr, O mowie Polaków w Galicji wschodniej, „Język Polski” nr 2–3/1914, s. 51.