zwierzęcy

zwierzęcy (język polski)

wymowa:

IPA: [zvʲjɛˈʒɛ̃nʦ̑ɨ], AS: [zvʹi ̯ežẽncy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • i → j 

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany ze zwierzęciem, pochodzący, otrzymywany ze zwierzęcia

(1.2) przen. taki jak u zwierzęcia; dziki

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	zwierzęcy		zwierzęca	zwierzęce	zwierzęcy	zwierzęce
dopełniacz	zwierzęcego		zwierzęcej	zwierzęcego	zwierzęcych
celownik	zwierzęcemu		zwierzęcej	zwierzęcemu	zwierzęcym
biernik	zwierzęcego	zwierzęcy	zwierzęcą	zwierzęce	zwierzęcych	zwierzęce
narzędnik	zwierzęcym		zwierzęcą	zwierzęcym	zwierzęcymi
miejscownik	zwierzęcym		zwierzęcej	zwierzęcym	zwierzęcych
wołacz	zwierzęcy		zwierzęca	zwierzęce	zwierzęcy	zwierzęce

przykłady:

(1.1) Podział państwa żywych ustrojów na roślinne i zwierzęce był typowy; typowe również struktury kostne kręgowców.

składnia:

kolokacje:

(1.1) fototropizm zwierzęcy • tłuszcz zwierzęcy • produkcja zwierzęca • bajka zwierzęca

(1.2) zwierzęcy instynkt / strach • zwierzęca złość

synonimy:

(1.1) animalny, animalistyczny

(1.2) dziki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zwierzę, zwierz, zwierzak, zwierzątko, zezwierzęcenie, zwierzyna, zwierzęcość

czas. zezwierzęcić (się) dk.

przysł. zwierzęco

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) animal
• arabski: (1.1) حيواني
• białoruski: (1.1) жывёльны; (1.2) жывёльны
• czeski: (1.1) živočišný
• duński: (1.1) animalsk
• esperanto: (1.1) besta, animala
• hiszpański: (1.1) animal; (1.2) animal, animalesco
• kataloński: (1.1) animal
• niemiecki: (1.1) tierisch, animalisch
• nowogrecki: (1.1) ζωικός
• rosyjski: (1.1) животный; (1.2) животный
• słowacki: (1.1) živočíšny, animálny
• tuvalu: (1.1) fakamanu
• ukraiński: (1.1) тваринний, звірячий, анімальний
• włoski: (1.1) animale, animalesco

źródła: