| Uwaga |
|---|
kindżał
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
kindżał (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wojsk. rodzaj długiego sztyletu pochodzenia tureckiego albo kaukaskiego o ostrzu obosiecznym, prostym albo zakrzywionym
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kindżał kindżały dopełniacz kindżału kindżałów celownik kindżałowi kindżałom biernik kindżał kindżały narzędnik kindżałem kindżałami miejscownik kindżale kindżałach wołacz kindżale kindżały
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) broń biała
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ukr. кинджа́л (por. ros. кинжал, białor. кінжал) < kumyckie хынжал (por. osm. خنجر (hancar / hancer) > tur. hançer), prawdop. z pers. خنجر (chandżar)[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) khanjar
- białoruski: (1.1) кінжал m
- bułgarski: (1.1) кинжал m
- niemiecki: (1.1) Handschar m, Kandschar m
- nowogrecki: (1.1) κάμα ż
- rosyjski: (1.1) кинжал m
- słowacki: (1.1) kindžal m
- turecki: (1.1) hançer
- ukraiński: (1.1) кинджал m
- źródła:
- ↑ Stanisław Stachowski, Słownik historyczno-etymologiczny turcyzmów w języku polskim, Księgarnia Akademicka, Kraków 2014, ISBN 978-83-7638-407-8, s. 334.