pochodzenie

pochodzenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔxɔˈʣ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [poχoʒẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob. ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wywodzenie się z czegoś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	pochodzenie
dopełniacz	pochodzenia
celownik	pochodzeniu
biernik	pochodzenie
narzędnik	pochodzeniem
miejscownik	pochodzeniu
wołacz	pochodzenie

przykłady:

(1.1) Jestem Polką z pochodzenia.

składnia:

kolokacje:

(1.1) inteligenckie / arystokratyczne / robotnicze / chłopskie pochodzenie

synonimy:

(1.1) genealogia, przyczyna, źródło, proweniencja, rodowód, geneza

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) przynależność

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pochodna ż

czas. pochodzić dk.

przym. pochodzeniowy, pochodny

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od pochodzić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) origin, provenance
• arabski: (1.1) عرق, أصل, نسب
• baskijski: (1.1) jatorri
• białoruski: (1.1) паходжанне n
• bośniacki: (1.1) porijeklo n
• chorwacki: (1.1) podrijetlo n
• czeski: (1.1) původ m
• duński: (1.1) oprindelse w
• esperanto: (1.1) genezo, origino
• francuski: (1.1) origine ż, provenance ż
• hiszpański: (1.1) origen m, procedencia ż
• holenderski: (1.1) afkomst ż
• interlingua: (1.1) lineage, ancestria, ascendentia
• islandzki: (1.1) ætterni n, kyn n
• jidysz: (1.1) ייִחוס m (jiches)
• łaciński: (1.1) origo
• niemiecki: (1.1) Abstammung ż, Abkunft ż
• nowogrecki: (1.1) καταγωγή ż
• portugalski: (1.1) origem ż
• rosyjski: (1.1) происхождение n
• serbski: (1.1) порекло n
• slovio: (1.1) origin (оригин)
• szwedzki: (1.1) ursprung n
• ukraiński: (1.1) походження n
• włoski: (1.1) origine ż
• wolof: (1.1) cosaan

źródła: