Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

kibitka

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

kibitka (język polski)

kibitka (1.1) na płozach
podróżny w kibitce (1.1)
kibitka (1.2)
wymowa:
IPA[ciˈbʲitka], AS[ḱibʹitka], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. kryty wóz, czasem także na płozach, używany w dawnej Rosji
(1.2) hist. kryty wóz konny używany w carskiej Rosji jako karetka więzienna
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.2) Gotów mię jeszcze kazać porwać, bić tym jakimś specjalnym knutem, wywieźć w kibitce na jaki ów Sybir, zakuć w kajdany, a co najmniej kazać tajnym agentom odstawić z naszego Rzymu do Petersburga (S. Żeromski: Pavoncello)
składnia:
kolokacje:
(1.1-2) jechać kibitką
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. кибитка < arab. قبة lub tur.-tatar.[1]
uwagi:
zob. też kibitka w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. Olga Zirunova, Orientalny rusycyzm czy zrusyfikowany orientalizm? W sprawie wyrazów: dżigit, jurta, kumys, kibitka, papacha, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, Lublin – Polonia”, vol. XXXII, 2014, s. 109.