porwać

porwać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpɔrvaʨ̑], AS: [porvać]

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) aspekt dokonany od: porywać

(1.2) aspekt dokonany od: rwać

odmiana:

(1.1-2)

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		porwać
czas przyszły prosty		porwę	porwiesz	porwie	porwiemy	porwiecie	porwą
czas przeszły	m	porwałem	porwałeś	porwał	porwaliśmy	porwaliście	porwali
	ż	porwałam	porwałaś	porwała	porwałyśmy	porwałyście	porwały
	n	porwałom	porwałoś	porwało
tryb rozkazujący		niech porwę	porwij	niech porwie	porwijmy	porwijcie	niech porwą
pozostałe formy czas zaprzeszły m porwałem był porwałeś był porwał był porwaliśmy byli porwaliście byli porwali byli ż porwałam była porwałaś była porwała była porwałyśmy były porwałyście były porwały były n porwałom było porwałoś było porwało było forma bezosobowa czasu przeszłego porwano tryb przypuszczający m porwałbym, byłbym porwał porwałbyś, byłbyś porwał porwałby, byłby porwał porwalibyśmy, bylibyśmy porwali porwalibyście, bylibyście porwali porwaliby, byliby porwali ż porwałabym, byłabym porwała porwałabyś, byłabyś porwała porwałaby, byłaby porwała porwałybyśmy, byłybyśmy porwały porwałybyście, byłybyście porwały porwałyby, byłyby porwały n porwałobym, byłobym porwało porwałobyś, byłobyś porwało porwałoby, byłoby porwało imiesłów przymiotnikowy przeszły m porwany porwani ż porwana porwane n porwane imiesłów przysłówkowy uprzedni porwawszy rzeczownik odczasownikowy porwanie, nieporwanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. porwanie n, porywacz m, porywaczka ż

przym. porywczy, porywisty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: porywać

(1.2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: rwać

• bułgarski: (1.1) отвлека; (1.2) извадя; извлека
• czeski: (1.1) unést
• rosyjski: (1.1) похитить; (1.2) порвать
• ukraiński: (1.1) викрасти

źródła: