grzywa

grzywa (język polski)

końska grzywa (1.1)

lwia grzywa (1.1)

grzywa (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈɡʒɨva], AS: [gžyva] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. dłuższa sierść niektórych zwierząt znajdująca się na tylnej części głowy lub szyi

(1.2) książk. bujna czupryna

(1.3) zgrub. od: grzywka

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	grzywa	grzywy
dopełniacz	grzywy	grzyw
celownik	grzywie	grzywom
biernik	grzywę	grzywy
narzędnik	grzywą	grzywami
miejscownik	grzywie	grzywach
wołacz	grzywo	grzywy

przykłady:

(1.1) Istotnie jakiś jeździec zbliżał się całym pędem i pochylony na siodle, z twarzą ukrytą w grzywie końskiej, smagał jeszcze nahajem swego źrebca, który zdawał się ziemi nie tykać.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. grzywiasty

rzecz. grzywka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *griva → długie włosy na karku zwierzęcia < praindoeur. *g^u̯rīu̯ā → szyja, okolice gardła, od praindoeur. *g^u̯er- → pochłaniać, połykać

por. czes. hříva, ros. грива (griva), chorw. griva, sanskr. ग्रीवा (grīvā)

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta

tłumaczenia:

(1.3) dla języków nierozróżniających zgrubień zobacz listę tłumaczeń w haśle: grzywka

• angielski: (1.1) mane
• baskijski: (1.1) kima
• białoruski: (1.1) грыва ż
• esperanto: (1.1) kolhararo, kolharoj
• fiński: (1.1) harja
• francuski: (1.1) crinière; (1.2) crinière ż, chevelure ż
• hiszpański: (1.1) crin ż; (1.2) melena ż
• niemiecki: (1.1) Mähne ż
• nowogrecki: (1.1) χαίτη ż; (1.2) χαίτη ż
• rosyjski: (1.1) грива ż
• sanskryt: (1.1) केश m (kēśa)
• szwedzki: (1.1) man w
• ukraiński: (1.1) грива ż; (1.2) грива ż

źródła: