epikontynentalny

epikontynentalny (język polski)

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: epikon•tynen•tal•ny

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) geol. położony nad kontynentem, na jego powierzchni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	epikontynentalny		epikontynentalna	epikontynentalne	epikontynentalni	epikontynentalne
dopełniacz	epikontynentalnego		epikontynentalnej	epikontynentalnego	epikontynentalnych
celownik	epikontynentalnemu		epikontynentalnej	epikontynentalnemu	epikontynentalnym
biernik	epikontynentalnego	epikontynentalny	epikontynentalną	epikontynentalne	epikontynentalnych	epikontynentalne
narzędnik	epikontynentalnym		epikontynentalną	epikontynentalnym	epikontynentalnymi
miejscownik	epikontynentalnym		epikontynentalnej	epikontynentalnym	epikontynentalnych
wołacz	epikontynentalny		epikontynentalna	epikontynentalne	epikontynentalni	epikontynentalne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Na początku jury następuje transgresja morza, duże obszary współczesnej Europy pokrywa morze epikontynentalne; pod koniec jury morza zaczynają się wycofywać.

składnia:

kolokacje:

(1.1) morze epikontynentalne

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. epikontynentalność ż

przym. kontynentalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. epi- + kontynentalny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) epicontinental
• baskijski: (1.1) epikontinental
• hiszpański: (1.1) epicontinental
• rosyjski: (1.1) эпиконтинентальный

źródła: