kontynentalny

kontynentalny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃ntɨ̃nɛ̃nˈtalnɨ], AS: [kõntỹnẽntalny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący kontynentu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kontynentalny		kontynentalna	kontynentalne	kontynentalni	kontynentalne
dopełniacz	kontynentalnego		kontynentalnej	kontynentalnego	kontynentalnych
celownik	kontynentalnemu		kontynentalnej	kontynentalnemu	kontynentalnym
biernik	kontynentalnego	kontynentalny	kontynentalną	kontynentalne	kontynentalnych	kontynentalne
narzędnik	kontynentalnym		kontynentalną	kontynentalnym	kontynentalnymi
miejscownik	kontynentalnym		kontynentalnej	kontynentalnym	kontynentalnych
wołacz	kontynentalny		kontynentalna	kontynentalne	kontynentalni	kontynentalne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Chłopcy pojechali tym razem na zawody kontynentalne.

składnia:

kolokacje:

(1.1) blok kontynentalny • klimat kontynentalny • puchar kontynentalny

synonimy:

(1.1) lądowy

antonimy:

(1.1) niekontynentalny, wyspiarski, wyspowy

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kontynent mrz, kontynentalizm mrz, kontynentalizacja ż, kontynentalność ż

przysł. kontynentalnie

przym. epikontynentalny

związki frazeologiczne:

śniadanie kontynentalne

etymologia:

pol. kontynent + -alny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) continental, mainland
• arabski: (1.1) قاري
• białoruski: (1.1) кантынентальны, мацерыковы
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) кантынэнтальны
• bułgarski: (1.1) континентален
• francuski: (1.1) continental
• niemiecki: (1.1) kontinental
• rosyjski: (1.1) континентальный, материковый
• ukraiński: (1.1) континентальний, материковий

źródła: