ekscentryk

ekscentryk (język polski)

ekscentryk (1.3)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) psych. człowiek odbiegający od norm w zachowaniu, ubiorze, itp.

(1.2) teatr. aktor z ekscentrycznego przedstawienia

(1.3) fiz. techn. element w budowie maszyn zastępujący korbę o małym ramieniu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ekscentryk	ekscentrycy
dopełniacz	ekscentryka	ekscentryków
celownik	ekscentrykowi	ekscentrykom
biernik	ekscentryka	ekscentryków
narzędnik	ekscentrykiem	ekscentrykami
miejscownik	ekscentryku	ekscentrykach
wołacz	ekscentryku	ekscentrycy
depr. M. i W. lm: (te) ekscentryki

(1.3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ekscentryk	ekscentryki
dopełniacz	ekscentryka	ekscentryków
celownik	ekscentrykowi	ekscentrykom
biernik	ekscentryk	ekscentryki
narzędnik	ekscentrykiem	ekscentrykami
miejscownik	ekscentryku	ekscentrykach
wołacz	ekscentryku	ekscentryki

przykłady:

(1.1) Wiecie panowie, że kolega nasz jest ekscentrykiem pierwszej wody.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dziwak, indywidualność, oryginał

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) osoba

(1.2) aktor

(1.3) element

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1)

przym. ekscentryczny

przysł. ekscentrycznie

rzecz. ekscentrycyzm mrz, ekscentryczność ż, ekscentryzm mrz

forma żeńska ekscentryczka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. eccentricus < gr. ἔκκεντρος < gr. ἐκ + κέντρον

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) eccentric
• francuski: (1.1) excentrique m
• niemiecki: (1.1) Exzentriker m
• nowogrecki: (1.1) εκκεντρικός m
• rosyjski: (1.1) эксцентрик m; (1.3) эксцентрик m
• rusiński: (1.1) ексцентрік m
• słowacki: (1.1) excentrik m
• ukraiński: (1.1) ексцентрик m
• włoski: (1.1) eccentrico m; (1.3) eccentrico m

źródła: