Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

dziczyzna

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

dziczyzna (język polski)

dziczyzna (1.1)
dziczyzna (1.2)
wymowa:
IPA: [ʥ̑iˈʧ̑ɨzna], AS: [ʒ́ičyzna], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spoż. mięso z ubitej zwierzyny łownej
(1.2) kulin. potrawa z mięsa (1.1)
odmiana:
(1.1-2) blm[1]
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikdziczyzna
dopełniaczdziczyzny
celownikdziczyźnie
biernikdziczyznę
narzędnikdziczyzną
miejscownikdziczyźnie
wołaczdziczyzno
przykłady:
(1.1) Na obiad zjedliśmy pieczeń z dziczyzny.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pasztet z dziczyzny • pieczona dziczyzna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) mięso
hiponimy:
(1.1) sarnina, jelenina
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dziki m, dzikość ż, dzik m, dzicz ż, dzikus m, dzikuska ż, dzikarz m, dziczenie n, zdziczenie n
czas. dziczeć ndk., zdziczeć dk.
przym. dziki, dziczy
przysł. dziko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dziki + -yzna[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło dziczyzna w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 271.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=dziczyzna&oldid=12179”