Uwaga |
---|
dzikus
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
dzikus (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osobnik niecywilizowany
- (1.2) osoba nieobyta towarzysko
- (1.3) reprezentant obcej cywilizacji
- (1.4) prostak
- (1.5) człowiek nieśmiały
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) barbarzyńca, dziki, jaskiniowiec, troglodyta
- (1.2) odludek, pot. borsuk, dzik
- (1.4) dewastator, nieokrzesaniec, prymityw
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dzik mzw, dziczyzna ż, dziki mos, dzicz ż, dzikość ż
- czas. dziczeć ndk., zdziczeć dk.
- przym. dziki
- przysł. dziko
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) savage, barbarian, wild man, loner
- esperanto: (1.1) sovaĝulo, barbaro, primitivulo; (1.4) sovaĝulo, barbaro
- kaszubski: (1.1) dzëkùs m
- źródła: