Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

dziczy

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

dziczy (język polski)

dziczy (1.1) sen
wymowa:
IPA: [ˈʥ̑iʧ̑ɨ], AS: [ʒ́ičy], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) charakterystyczny dla dzika; dotyczący, odnoszący się do dzika
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikdziczydziczadziczedziczydzicze
dopełniaczdziczegodziczejdziczegodziczych
celownikdziczemudziczejdziczemudziczym
biernikdziczegodziczydzicządziczedziczychdzicze
narzędnikdziczymdzicządziczymdziczymi
miejscownikdziczymdziczejdziczymdziczych
wołaczdziczydziczadziczedziczydzicze
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Miasto scedowało dziczy problem na wspomniane już koło łowieckie[1].
(1.1) – No ładnie, znalazłem się w środku dziczego stadka – pomyślałem[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) dzicze ślady / tropy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dzik m, dziczyzna ż, dziczek m, dziczę n, dzikość ż, dziczenie n, zdziczenie n, dziki mos, dzikuska ż
czas. dziczeć ndk., zdziczeć dk.
przym. dziki
przysł. dziko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Ryszarda Socha, Aby dzik zdziczał, „Polityka”, 29/09/2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. ↑ Adam Wajrak, Wajrak dzika spotyka, „Gazeta Wyborcza”, 13/09/1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=dziczy&oldid=12178”