dobroczynność

dobroczynność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) działalność polegająca na bezinteresownym niesieniu pomocy potrzebującym

(1.2) daw. instytucja filantropijna

(1.3) odprzym. cecha tego, co jest dobroczynne; cecha tych, którzy są dobroczynni

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dobroczynność	dobroczynności
dopełniacz	dobroczynności	dobroczynności
celownik	dobroczynności	dobroczynnościom
biernik	dobroczynność	dobroczynności
narzędnik	dobroczynnością	dobroczynnościami
miejscownik	dobroczynności	dobroczynnościach
wołacz	dobroczynności	dobroczynności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) filantropia

(1.3) cecha

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dobroczyńca mos

przym. dobroczynny

przysł. dobroczynnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) charity
• francuski: (1.1) bienfaisance ż, charité ż
• hiszpański: (1.1) beneficencia ż, caridad ż
• holenderski: (1.1) liefdadigheid ż
• łaciński: (1.1) beneficentia ż, benignitas ż, caritas ż
• niemiecki: (1.1) Wohltätigkeit ż
• nowogrecki: (1.1) αγαθοεργία ż
• portugalski: (1.1) beneficência ż, caridade ż
• słowacki: (1.1) dobročinnosť ż
• słoweński: (1.1) dobrodelnost ż
• turecki: (1.1) hayırseverlik
• ukraiński: (1.1) благочинність ż
• włoski: (1.1) beneficenza ż, carità ż

źródła: