Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

cug

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

cug (język polski)

wymowa:
IPA: [ʦ̑uk], AS: [cuk], zjawiska fonetyczne: wygł.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. ciąg (alkoholowy, narkotyczny)
(1.2) reg. pot. ciąg, przepływ powietrza w wentylatorze, piecu
(1.3) przest. zaprzęg kilku koni
(1.4) przest. para koni cugowych
(1.5) gw. (Górny Śląsk) kolej. pociąg[1]
(1.6) daw. gw. więz. ucieczka[2]
odmiana:
(1.1-5)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikcugcugi
dopełniaczcugucugów
celownikcugowicugom
biernikcugcugi
narzędnikcugiemcugami
miejscownikcugucugach
wołaczcugucugi
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) cug alkoholowy / narkotyczny • iść / pójść / wpaść w cug • być w cugu
synonimy:
(1.1) przeciąg, przewiew
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. cugowy
rzecz. cugant m, cugowiec mzw, cugowy mzw
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-5) niem. Zug[3]
uwagi:
(1.1) uważane również za reg. łódz.[3]
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przeciąg
(1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pociąg
źródła:
  1. ↑ Ludwik Łakomy, Obrazki z powstań górnośląskich, Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1934, s. 47.
  2. ↑ Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 297.
  3. ↑ 3,0 3,1 Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 186-187.

cug (język wilamowski)

cug (1.1)
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) techn. kolej. pociąg[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) personcug → pociąg osobowy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Transport
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 301.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1, s. 58.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=cug&oldid=10161”