Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

cugowiec

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

cugowiec (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) daw. zootechn. koń do zaprzęgu[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikcugowieccugowce
dopełniaczcugowcacugowców
celownikcugowcowicugowcom
biernikcugowcacugowce
narzędnikcugowcemcugowcami
miejscownikcugowcucugowcach
wołaczcugowcucugowce
przykłady:
(1.1) Stangret wyprowadził dwa silne cugowce.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cugowy, cugant
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) koń
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cug m
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. cug + -ant < niem. Zug[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło cugowiec w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 186-187.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=cugowiec&oldid=57358”