Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

ciorać

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

ciorać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) gw. (Górny Śląsk) włóczyć po podłodze[1], poniewierać
(1.2) gw. gór. taszczyć, dźwigać, sunąć[2]
(1.3) gw. (Górny Śląsk) reg. częst.[potrzebne źródło] brudzić
(1.4) ciężko pracować[potrzebne źródło]

czasownik zwrotny niedokonany ciorać się

(2.1) gw. (Górny Śląsk)[potrzebne źródło], reg. częst.[potrzebne źródło] brudzić się
odmiana:
przykłady:
(1.1) Dźwigej ta tasia wyżej, bo nią ciorosz po ziemi.
(1.1) Zastosowane materiały solidne i odporne na rozdarcia, jednakże wiadomo, że nikt z małym dzieckiem na plecach specjalnie po krzakach nie będzie ciorał.[3]
składnia:
kolokacje:
(1.1) ciorać kimś
synonimy:
(1.3) marasić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cioranie n, ciorok m
czas. uciorać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: poniewierać
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: brudzić
źródła:
  1. Andrzej i Ilona Czajkowscy, Andrzej i Dorota Klukowscy, Słownik gwary śląskiej, Wydawnictwo Columb, Katowice 1994, ISBN 83-902845-0-2.
  2. „Rocznik Sanocki”, 1971, s. 112.
  3. z Internetu