bzdura

bzdura (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbzdura], AS: [bzdura] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) coś nieprawdziwego, niedorzecznego

(1.2) niepoważna rzecz lub sprawa

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bzdura	bzdury
dopełniacz	bzdury	bzdur
celownik	bzdurze	bzdurom
biernik	bzdurę	bzdury
narzędnik	bzdurą	bzdurami
miejscownik	bzdurze	bzdurach
wołacz	bzduro	bzdury

przykłady:

(1.1) To kompletna bzdura, że w nocy jeżdżę pijany po mieście. Przecież nie mam samochodu.

(1.2) Ania od godziny paple jakieś bzdury przez telefon.

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) opowiadać / prawić / mówić / gadać / pleść / wygadywać bzdury • kompletna / totalna / wierutna bzdura

synonimy:

(1.1) brednia, nonsens, niedorzeczność, absurd, kłamstwo, bzdurstwo, herezja, bujda, blaga, baja, bajka, zmyślenie

(1.2) błahostka, głupstwo, banialuki

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) nieprawda

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bzdurnik m, bzdurność ż, bzdurstwo n

zdrobn. bzdurka ż

czas. ubzdurać, bzdurzyć

przym. bzdurny

przysł. bzdurnie

związki frazeologiczne:

bzdura na kółkach • bzdura na resorach

etymologia:

uwagi:

por. wariactwo

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hogwash, ravings, wulg. bullshit, wulg. balls, wulg. bollocks
• duński: (1.1) vrøvl n, sludder n
• esperanto: (1.1) sensencaĵo
• francuski: (1.1) sottise ż, bêtise ż
• hebrajski: (1.1) שטות ż (sz'tut)
• hiszpański: (1.1) sandez ż, disparate m
• jidysz: (1.1) שמאָנצעס lm (szmonces); (1.2) הבֿל m (hewl)
• niemiecki: (1.1) Quatsch m
• nowogrecki: (1.1) βλακεία ż, ανοησία ż
• rosyjski: (1.1) чушь ż, глупость ż, вздор m, ерунда ż
• szwedzki: (1.1) nonsens n, dumheter w lm, strunt n, struntprat n, flum n, flumsnack n, skitsnack n, larv n, dravel n, trams n, goja w, nys n, smörja w, rappakalja w, bullshit w
• ukraiński: (1.1) нісенітниця ż, бздура ż

źródła: