Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

bury

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

bury (język polski)

bury (1.1-2) kot
wymowa:
IPA[ˈburɨ], AS[bury] ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ciemnoszary, mający brunatny odcień[1]
(1.2) ciemnoszary z plamami[2]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) daw. gw. więz. stójkowy, policjant[3]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Na błękitnym niebie zaczęły się pojawiać bure chmury, zapowiadające złą pogodę.
składnia:
kolokacje:
(1.1-2) bure niebo/chmury/oczy • bury pies/kot/wilk/wróbel
synonimy:
(2.1) salceson[3], śledź[3]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. burek m
przym. burawy
związki frazeologiczne:
w nocy wszystkie koty są bure
etymologia:
łac. burrus (lisiej barwy); łac. birrus (płaszcz, burka); łac. burra lub łac. bura (pilść, także ubranie z sukna birrus lub burrus); łac. burrus (ciemnorudy)[2][4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło bury w: Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, t. I, PWN, Warszawa 1982-3, ISBN 83-01-00281-6, s. 221.
  2. 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło bury w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I, Warszawa 1900–1927, s. 239.
  3. 3,0 3,1 3,2 Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 297.
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło bury w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
  5. 5,0 5,1 Hasło bury w: Tadeusz Grzebieniowski, Langenscheidt Polish Pocket Dictionary, Langenscheidt, 1990, ISBN 9780887291098, s. 482.
  6. 6,0 6,1 Hasło bury w: Stanisław Walewski, Langenscheidta kieszonkowy słownik polsko-niemiecki i niemiecko-polski, Langenscheidt, 1995, ISBN 3-468-11260-2, s. 42.

bury (język angielski)

wymowa:
bryt., amer.: enPR: bĕ'-ri, IPA/ˈbɛ.ɹi/, X-SAMPA: /"bE.r\i/
wymowa amerykańska?/i
homofon: berry
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) grzebać, chować[1]
(1.2) zakopywać
odmiana:
(1) bury, buried, buried, buries, burying
przykłady:
(1.1) No parent should ever have to bury their own children.Żaden rodzic nie powinien być zmuszony chować własne dzieci.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) inter
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. burial
związki frazeologiczne:
bury the hatchetbury one's head in the sand
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło bury w: Tadeusz Grzebieniowski, Langenscheidt Polish Pocket Dictionary, Langenscheidt, 1990, ISBN 9780887291098, s. 63.