Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

botaniczka

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

botaniczka (język polski)

wymowa:
IPA[ˌbɔtãˈɲiʧ̑ka], AS[botãńička], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. specjalistka w zakresie botaniki[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zofia Paryska w ciągu swojego długiego i niezwykle pracowitego życia, jako botaniczka z wykształcenia, publikowała wiele prac z tej dziedziny[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) botanik
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) biolożka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. botanika ż, botaniczność ż, botanizowanie n
forma męska botanik mos, botanista mos
czas. botanizować ndk.
przym. botaniczny
przysł. botanicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. botanik + -ka[3]
uwagi:
(1.1) por. botanik; zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: botanik
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło botaniczka w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Tygodnik Podhalański, nr 18, Zakopane, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „Psycholożka a psychologini” w: Poradnia językowa PWN.