Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

bon vivant

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

bon vivant (użycie wyrażenia obcego w języku polskim)

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś, kto umie i lubi bawić się, beztrosko używać życia[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nagle nikt nie chce być bończykiem à la Kohl, lecz berlińczykiem à la Schröder, który dzięki kilku rozwodom postrzegany jest jako godny «bon vivant»[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) być bon vivantem • być uważanym za bon vivanta • mieć opinię bon vivanta
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bon viveur m
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. bon vivant[3]
uwagi:
(1.1) por. bon viveur • smakosz • epikurejczyk • sybaryta • utracjusz • hulaka
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło bon vivant w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Norbert Honsza, Podróże literackie, pomosty kulturowe: Niemcy – Austria – Szwajcaria, s. 193-194, Oficyna Wydawnicza Atut - Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe, 2004.
  3. Hasło bon vivant w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.