bezbożnik

bezbożnik (język polski)

wymowa:

IPA: [bɛzˈbɔʒʲɲik], AS: [bezbožʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. dziś pot. lekcew. albo obraź. osoba negująca istnienie Boga

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bezbożnik	bezbożnicy
dopełniacz	bezbożnika	bezbożników
celownik	bezbożnikowi	bezbożnikom
biernik	bezbożnika	bezbożników
narzędnik	bezbożnikiem	bezbożnikami
miejscownik	bezbożniku	bezbożnikach
wołacz	bezbożniku	bezbożnicy

przykłady:

(1.1) Widać to choćby w specyficznym obciążaniu Saula, który z charyzmatycznego przywódcy przemienił się w szaleńca i bezbożnika.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ateista

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bezbożność ż, bezbożnictwo n

forma żeńska bezbożnica ż

przym. bezbożny

przysł. bezbożnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) godless person, atheist, infidel
• arabski: (1.1) ملحد m, كافر m
• białoruski: (1.1) бязбожнік m
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) бязбожнік m
• bułgarski: (1.1) атеист m
• chorwacki: (1.1) bezbožnik m
• esperanto: (1.1) sendiulo
• francuski: (1.1) athée, impie
• hiszpański: (1.1) ateo m, impío m
• holenderski: (1.1) atheïst
• niemiecki: (1.1) Gottesleugner, Atheist
• nowogrecki: (1.1) άθρησκος, ασεβής
• portugalski: (1.1) ateu m
• rosyjski: (1.1) безбожник m
• słowacki: (1.1) bezbožník m
• ukraiński: (1.1) безбожник m
• walijski: (1.1) anffyddiwr
• wietnamski: (1.1) người vô thần
• wilamowski: (1.1) bezbożnik m
• włoski: (1.1) senzadio m, ateo m

źródła:

bezbożnik (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

bezboźniḱ

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. bezbożny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: